Mal ve mevki hırsı

Muhterem Kardeşlerim…

Bu günkü yazımızda da mal ve mevki konusunda hırslı olmak, helal mala muhabbet etmenin mahzuru olup olmayacağını yine Saadeti Ebediyye ve İslam Ahlakı kitabından faydalanarak hadislerle, ayetlerle açıklamaya gayret edeceğiz.

Efendim;

Helal malı, ihtiyaçtan fazla toplamak mekruhtur. Zekâtını vermezse, azaba sebep olur.

Hadis-i şerifte, “Paranın kuluna, paraya tapana lanet olsun!” buyuruldu.

Dünya malı peşinde koşmak, nefsinin şehvetleri [arzuları] peşinden koşmaktan daha fenadır. Mal, para peşinde koşmak, Allahü Teâlâ’nın emirlerini unutturursa, “dünya muhabbeti” denir. Allah zikri [düşüncesi] bulunmayan kalbe şeytan yerleşir. Şeytanın en büyük hilesi, insana hayırlı işler yaptırarak kendisini salih, iyi zan ettirmesidir. Böyle kimse, kendisinin kulu olur.

Hadis-i şerifte, “Geçen ümmetlerin herbirine fitneler verildi. Benim ümmetimin fitnesi, mal, para toplamak olacaktır” buyuruldu.

Dünyalık peşine düşerek, ahireti unutacaklardır.

Hadis-i şerifte, “Allahü Teâlâ, insanları yaratırken, ecellerini, ömürlerini ve rızıklarını takdir etmiştir” buyuruldu.

İnsanın rızkı değişmez, azalmaz ve çoğalmaz ve zamanından geri kalmaz. İnsan, rızkını aradığı gibi, rızık da, sahibini arar. Çok fakirler vardır ki, zenginlerden daha iyi, daha mesut yaşar. Allahü Teâlâ kendisinden korkanlara, dinine sarılanlara, ummadıkları yerden rızk gönderir.

Hadis-i kudside, “Ey dünya! Bana hizmet edene hizmetçi ol! Sana hizmet edene güçlük göster!” buyuruldu.

Bir hadis-i şerifte, “Ya Rabbi! Beni sevenlere, hayırlı mal ver. Bana düşmanlık edenlere, çok mal ve çok evlat ver!” buyuruldu.

Bir zengin öldü. Bir köşk ile iki oğlu kaldı. Köşkü taksimde anlaşamadılar. Duvardan bir ses geldi. Benim için birbirinize düşman olmayınız. Ben bir padişah idim. Çok yaşadım. Mezarda yüz otuz sene kaldım. Sonra, toprağımla çanak çömlek yaptılar. Kırk sene evlerde kullandılar. Kırıldım. Sokağa atıldım. Sonra, benimle kerpiç yaptılar. Bu duvarın inşasında kullandılar. Birbirinizle dövüşmeyiniz. Siz de, benim gibi olacaksınız, dedi.

Dünya muhabbeti, yani dünyaya düşkün olmak demek, nefsin arzularını, tatlı gelen şeyleri ve bunlara kavuşmanın sebebi olan parayı, haram yollardan aramak demektir. Dünyaya düşkün olmak, hayal peşinde koşmaktır. Çünkü dünya lezzetlerinin zararları, faydalarından daha çoktur. Elde kalmaz, çabuk giderler. Bunlara kavuşmak ise, çok güçtür. Faydası hiç olmayanlara Lab, yani oyun ve Lehv, yani eğlence denir.

Hadis-i şerifte, “Dünyalık olan şeyler, melundur. Allah için olan şeyler, Allahü Teâlâ’nın razı olduğu şeyler, melun değildir” buyuruldu.

Dünyalık olan şeylerin, Allahü Teâlâ indinde hiç kıymeti yoktur. Ahkam-ı İslamiyeye uyarak kazanılan ve kullanılan rızk, dünyalık olmaz. Dünya nimeti olur.

Hadis-i şerifte buyuruldu ki.

“Dünyalığa düşkün olmak, hataların başıdır.” Yani her türlü hataya, günaha sebep olur.

Dünya peşinde koşan kimse, şüpheli şeylere, sonra mekruhlara, sonra haramlara, hatta küfre dalar.

Geçmiş ümmetlerin, Peygamberlerine inanmamalarına sebep, dünyaya düşkün olmaları idi. Musa aleyhisselam, Tur dağına giderken, birinin çok ağladığını gördü. Ya Rabbi! Kulun, senin korkundan ağlıyor dedi. “Kan ağlasa dahi, onu af etmem. Çünkü o, dünyaya düşkündür” buyurdu.

Hadis-i şerifte, “Dünyayı helalden kazanana, ahirette hesap vardır. Haramdan kazanana, azap vardır” buyuruldu. (İslam Ahlakı)

Müslümanlıkta çok mal ve mevki sahibi olmak kötü değildir. Haram yollardan ele geçen mallar, paralar, az olsalar da, habistir, kötüdür, bunları kullanmak haramdır. Helalden kazanılan ve zekâtı verilen mal, para, ne kadar çok olursa olsun, makbuldür.

Çok mal ve mevki sahibi olunca, kalbini karartıp Allahü Teâlâ’yı unutmamalı ve malına, rütbesine güvenip de, ibadetten geri kalmamalıdır. Şunu da unutmamalıdır ki, malı az olan, daha fazla Allahü Teâlâ’yı hatırlar ve Ona daha fazla bağlanır.

Allahü Teâlâ cümlemizi mal ve makam hırsından uzak, dünya malına meyletmeyen Salih kullarından eylesen. (Amin)