Niyeyet… et… vicdanına mı?

Selam dostlar…

Yeter artık ukala davranışınız ye tti…

‘Siz kendinizi ne sanıyorsunuz lan’… Derse

Biri hoş değil! Böyle laflar…

Siz üstünüze alınmayın şahım…

Dilimin direnişi dişlerimin insafında olsa da…

Dilim edepsizdir susmaz… Otuz iki dişime rağmen!

Fikrim firarda zaten idamlık, dokuzuncu köyde…

Hadi hayırlısı…

Ne demiş ünsüz ben, en firari aklımla…

‘’Niyet ki oruç değil oruçtaki niyet daha erdemdir!’’

Siz; kim ve niçin niyetlendiğinizi, ancak siz bilirsiniz!

Ama bazen de niyetini beli ettirenler var…

Adam evinde bir çay vermez…

Salla değsin…  Saçlarının lülesi başkanlardan olmuş…

İki tel sakal, bir bağla iki salla erdemliği ile…

Gider bilmem nerelerde iftar yemeği verir…

Gücün yetiyorsa gelsene dünyamıza…

Bir tarafımız kira… Bir tarafımız yokluk…

Bir tarafım Türk bir tarafım Kürt…

Kültürümün taaa içine edilmiş…

Adım başı Arap tabelası…

Gömün…. neyim varsa…

Arapça öğretin torunuma…

Ben vaz geçtim!

Ey yaratan…

Hiçbir şeye gücüm yetmiyor… Takatsizim

Sen vaz geçme… sen şüphesiz çok güçlüsün…

Ey yaratanım….

Bu duayı okuyabiliyor musun?

Benim olmayan savaşın sancısı içeresindeyim…

Gücün yeter mi bunu efendilere haykırmaya…

Oğlum uyuşmuşken….

Oğlum aç açıktayken…

Kültürüm kurşun tabelayla değişirken

Tarafınla git istediğin yerde iftarını aç

İşte niyetteki oruç…

Biz dedik oruçtaki niyetimizle….

Vicdanınızın taaaa orta yerine…

İster gül atarsınız ister diken saplarsınız….

Gülde bizim dikende eyvallah.