Berj ağa.
-Erişpa kıııız erişpa kov gitsin gelmiyorlarsa… Kov, kov yallah kovvv
-Nasıl kovacaktı ki, içine, Yüreğinin derinliklerine güneş gibi doğan bu kişiyi nasıl kova bilirdi konuşmaya bıraksalardı, yüz yıl daha konuşurdu kelimelerin kifayetsiz olduğu andı o an Bülbülün gül sevdasına kargalar ne anlar ki…
Bıraksalardı öyle kalsalardı razıydı Erişpa!
-Razıydı işte, kafeslenmişti ne kadar duygusu varsa yüreğinde, kilitlenmişti bu adamın gözlerine…
Erişpa…
-Çabuk gir içeriye gir çok konuşma babam ne derse evet de o konuşmayana kadar sen konuşma, gir hadde çabuk!
Bedir ağa yarı gülümseyerek girmişti çadırın içine…
Bedir ağa.
Afiyet olsun Berj ağa…
Berj ağa.
-Hııım sağ ol yabancı otur bakalım, ne diretir ne konuşursun, kızım erişpa ile?
Bedir ağa.
Af edin ağam.
-Bedir ağa çadırın kenarına bir yere ilişmişti, Berj ağa yemek yemesine devam ederken…
Bir taraftan da süzüyordu Bedir ağayı, koskoca çadırda ki sessizliği Berj ağanın ağzındaki şapırtısı bozuyordu, yemeğini bitirdikten sonra yağlı elleriyle sakalını kaşırken yine çıngırdak sesiyle...
Berj ağa.
-Erişpa kızııım Erişpa. Gelin kaldırın şu yemeği…
Erişpa. Bir keklik edasıyla ayaklarındaki hal hal sesiyle içeriye süzülürken gözaltından…
Bedir ağa ya bakıyordu. İçinden ''Bu oturuş dilenci oturuşu değil bu denli usturuplu oturmak ağa işiydi. 'Anlayamıyordu Erişpa dilenci olmadığı kesindi de ama kimdi bunlar Erişpa yine içinden
''Allah, im bu nasıl bir zaman, onlarca gencinin rüyasını süsleyen ben…
Berj ağanın kızı Erişpa bu meçhule esir olmak üzeriyim, âmin mi demeliyim… yoksa Allah etmesin mi? demeliyim bu aşk, böylemidir.'' diye içinden geçirerek yemeği toplayarak yanında ayakta duran uşağa uzattı.
Berj ağa.
-Kardeşlerin geldi mi avdan! Kızım. Baktın mı çadırlarına gelmişler mi?
Erişpa.
-Evet, baba geldiler, çağır gelsinler ne avlamışlar, Deve iyimi mi Sıçanı mı?
Erişpa.
-Hay, hay baba çağırırım derhal…
Erişpa Geldiği gibi giderken, Bedir ağanın ilgisiz duruşundan rahat duruşundan çok şüphelenmişti bu kadar ağır başlığına bu dilencide olamazdı.'' Peki kim kim bunlar!'' Dedi içinden…
Berj ağa;
- Bedir ağaya dönerek…
Yabancı adın nedir? Nereden gelirsin, nereye gidersin, bizimle tartıştığına göre hıı de hele, bu cesaretinin kaynağı nerden gelir hı de hele
Bedir ağa.
-Adım hayrabed. Çok uzak bir devletten gelir Erzurum a gideriz…
Berj ağa. İsmi duyunca gözlerini içi parlamıştı gelenlere ilgisi daha da artmıştı…
Hayrabed ermeni ismi olmakla beraber Ermenice anlam yüklüydü. Ermenicede hayrabed demek (saygı değer büyük insan) demekti. O yörede bu isimler az rastlanırdı, bu ismi, bedir ağa ile jiyan sohbetlerinde jiyan mitolojik ermeni hikâyelerinde anlatırdı oradan bedir ağanın aklında kalmıştı,
Berj ağa.
-Nerden gelirsisiniz adınıza bakılırsa ermeni siniz ırkdaşız yani, …hııı
Bedir ağa,
-Evet, ağa aynı ırktanız Hatay devletinde bulunan Süveydiye, den yani Musa dağından… Geliyoruz, amacımız birkaç senin gibi ırkdaşlarımızın bir arada görmek feyizlenmektir kışa zahire hazırlığı yapmaktır dejikler aç zaten sizler ise toksunuz…
Sayenizde bizler tok kalacağız! Sizler atik canlısınız dünya yırtıcı âleme benzer!
Yorgun hasta olan parçalanır! Onlar yorgun dejikler yorgun, siz Deniz'e biz karaya muhtacız!
Berj ağa, nın hoşuna gitmişti bu konuşmalar, ama açık vermek istemiyordu berj ağa
Berj ağa.
-Pekâlâ, bizi nerden tanır nasıl bilirsiniz ki bizi kapı ocak sayarsınız.
hayrabed.
Ağam namınızı bilmeyen mi var, Bizim büyüklerimiz böyle sarıklaşmışlar böyle öğütlemişler biz öğüt üzerine sarıklıma üzerine deriz. Öyle geldik.öyle biliriz
Berj ağa.
-İyi demişler hoş bilmişler pekâlâ sizde yorgunsunuz haa haa üstelik açsınızdır Sizi de doyurmak lazım, velâkin sizden alacak payımız çok üstünüzdeki fistan yamadan yırtıktan bir hal olmuş neyinizi alalım ancak feyzinizi! haaaa haaa…
Berj gülmesini keskin bir üslupla keserek. Uşağa.
Berj ağa
-Erişpa yı çağırın… Bakalım!
Erişpa tüm konuşmalarını duymuştu, zaten! bahane arıyordu içeriye girmek için…
Berj ağayı hayret ettirecek bir hareketle içerdeydi erişpa…
Erişpa.
-Efendim baba! Buyurun söyleyiniz!
(Devam Edecek)
