Nûbihar Sıradan Bir Dergi Değil. O'nun Sahibi Koca Bir Millettir.

Bediüzzaman' Siîdê Kûrdi'yi; 80' küsürlük ömrü boyunca; zindandan zindana, mahkemeden mahkemeye, sürgünden sürgüne yetmedi , Divanı Harb-ı Örfide yargılamalar yetmedi. Tımarhaneye göndermeler yetmedi ve yine onun ifadesiyle: "keyfi, küfrî, cebri" sistemin mezarsoyguncu, insan kılıklı vahşi canavarlar; makberine kadar musallat oldular.

Yetmedi sahte kimlikler, sahte soy-agaçları, düzmece şecereler yetmedi, sahte yeni mezar bulma-uydurma hikayeleri yetmedi, yine onun kendi ifadesiyle "zalım/küffar Rusun bana altı ayda çektirmediği çile, ızdırap ve işkenceyi; güya bu dindaş dostlaım 6 günde çektirdiler. Maalesef hâlâ yetmedi bu zulüm ve zulümat..!

Bütün bunlar yetmiyor gibi çok ağır bedeller ödeyerek kurduğumuz ve Türkiye şartlarında ilk defa Kürdi dil ve lehçelerde yayın yapan Nubîhar Dergisi'nin son sayısında Bediüzzaman'ın üzerinde yapılmakta olan operasyonların devam ettiği görülmektedir.

En ağır ve en şiddetli devir ve dönemlerde Kürdi Millî kıyafetlerden asla taviz vermeyen Siîdê Kûrdi'nin Resminin yayınlanması ispata muciptir. Aksi halde yapanların neye hizmet ettikleri sorgulanır.

Hiç kimse kusura bakmasın. "Sütten ağzı yanan ayranı üfler" misali. Hassasiyetimizi hoş karşılamaları ve de derhal kamuoyunu rahatlatıcı kesin delillerle bilgilendirme gerekmektedir. Rivayetlerin çoğunun filan abi: ölü. Öbür abı: ölü. Ya öteki oda ölü... Ölüler rivayet zincirine asla itibar edilmeyeceğini ve ikazlarımızın aralıksız devam edeceğini ve doğru tesbit, tasdik ve tahkik oluncaya dek süreceğini evvela şahsım ve acizane bizi dava insanı kabul eden dava arkadaşlarım vede Bediüzzaman misali hala mağdur ve mazlum olan "Ümmetin yetimleri Kürtler" adına ilan ederim.