Mehmet Sadık Alican

Sabah atarken üstümden gecenin örtüsünü
Gün fısıldar kulağıma bir sevda türküsünü;

Gün aydın
Gece kara gün aydın
Sen benden ayrılalı
Olmadı bir gün aydın ..!

Günün gölgesi düşünce akşamın suretine
Sitem dolanır yine gönülümün bir yerine;

"Akşamın karasıdır
Aşk bağrım yarasıdır"
Ya gel ya mektup gönder
Bu neyin havasıdır..!

El ayak çekilmiştir vakit arınmış ins ten
Eksik kalmış bir yanı gece saklarmı bilmem ;

Ne gece
Ne gündüzdür ne gece
Mevlam murad etmezse
Ne çe bu dertler geçe..!

Geçer gün gece mevsim sene devran döner
İlk gün yanan ışık bi bakmışsın ki söner;

"Her ayında
Her yılın her ayında
Günde bir kerpiç düşer
Ömrümün sarayında"..!

Savurur vaktin rüzğarı halimiz ayan olur
Bu gidiş nereye bilmem sonumuz nice olur

Bende yanım 
Ataş ver ben de yanım
Dağlar çöker dayanmaz 
Ya nasıl ben dayanım..

Sadıkça söylenir söz ilhamı gönüldendir
Ses sazdan değil hayatın demindendir..

"Kuluyam 
Kurbanıyam kuluyam
Mevlam kulum demezse
Ya ben kimin kuluyam"..!