Selam dostlar.
''Ey hat derdim bir vakit aşk-ı cefa iken mertliğe nağme dizer iken ''
''Bülbül-ü Şeyda ve gözeller yerine… Gam etmişem soğanı frengi''
Bizim Hilvan taraflarında bir (eley) Elif ( hamo) Mehmet karı koca bunlar…
Sene… Yokluk senesi, merkeplerle seyahat edilen zamanlardayız…
İftiraya mahuruz kalmış hamo Urfa'ya mahkemeye geliyorlar…
Yol çok uzun… Takriben elli km. git git bitmiyor.
Karı koca mahkeme yolundalar…
Ama eleyin ifadesi çok önemli her birkaç metrede bir…
Hamo.
--Eley hâkim savcı karşısına çıktın mı şunu de…
'' kocam sabah benimle beraber kahvaltı etti ve öğleye kadarda evden çıkmadı' 'de
--Eley anladın mı? Bak beni idam ederler… Eley tamamı…
Hamo elli km. boyunca tekrar tekrar anlatır karısına…
Eley.
--Hamo Sen çıldırdın mi nasıl demem ben o kadar cahil miyim çççııııçıı
Hamo.
--Eley de bakalım mahkemede ne diyeceksin
Eley.
--Diyeceğim ki… Kocam hamo benimle birlikte kahvaltı etti öğleye kadarda yanımdan ayrılmadı…
Yani hamo… Aşk olsun bunu demeyecek ne var ki!
Hulasa karı koca bunları tartışa tartışa mahkemeye varırlar…
Mahkemede savcı hâkim herkes var hâkim eleye sorar
Hâkim.
--Kızım de bakalım… Kocan senle birlikte miydi? Doğruca anlat bakalım…
Eley kocasıhamoya dönerek…
Eley.
--ula hamo Ben ne diyecektim…
Saçları diken diken olan hamo…
Hamo.
--Eley de ki burada ne kadar kişi varsa beni tek tek… Sevsin
Sözümüz kimin üzerineyse biz ona deriz…
Meclisten ne içeridir ne dışarıdır…
Millete ben biliyorum diye meydanlara çıkıyorsunuz…
Sonra dönüp millete ben ne diyeceğim diye soruyorsunuz…
Sonra millette derki ''etrafında kim varsa seni sevsin…
Kimi trenden iner kendi tabirleri ile manavı uçağa biner kimi trene biner
Mesele halka gelince, omuz sirkelereler…
Ula hani bağlılık, ula hani dava, ula hani de hani!!!
Gerçekle hamurlaşmış bir hikâye…
İsteyen gül atar isteyen diken saplar gülde bizim dikende…
Hoş kalın
