İki ay önce üç ayların başlangıcı ile haber ettiler, geliyor diye. Sanki iki ay değil iki gün önceydi. Bu yaşlarda aylar gün gibi geçiyor. Oysa dün gibi idi iki günün iki ay gibi geçtiği günler.
Neyse mevzu ramazan, geldi geliyor derken geliverdi işte.
Hanım, çıkardın mı benim ramazanlıkları ile başlar ilk teravih. Ramazana ramazanlıklar ile başlar bazı Urfalılar. Giyer zıbınlarını, alır 99'luğu eline, sarar sarıklarını. Dünyalık işler kalkar rafa, dünyalık meşgaleler unutulur biraz.
Ramazan gelmiştir artık.
Ramazanlıklar giyilir ve ilk teravih ile karşılanır mübarek ay. Çoluk çocuk doluşur camiye ve gece o an başlar. Uyku düzeni ramazana göre ayarlanır. Artık herkes gece kuşu, her mekan ciğerci tezgahıdır. Geceler daha renklidir gündüzlerden. adeta isyan vardır aydınlığa ve gece bayramları yaşanır Urfa'da, uyuyamaz uyumak isteyenler geceleri.
Bir dürtü uyuma der sahura kadar. Yollar, kıraathaneler, çay bahçeleri senin için bekler sabahı. İftarda içilemeyen meyan şerbeti mideyi çatlatır sabaha kadar.
Hele Haşimiye Meydanı bir festival alanı olmuştur adeta. Bilen bilmeyen, gören görmeyen oradadır. Sabah ezanından önce sahur yapılacak bir ciğerci masası bulursan şanslısın. Duman duman ciğerler, acı acı dürümler sonlandırır geceyi.
Ve ezanla yasaklanır yemeler, içmeler. Herkes yola düşer sabah namazından sonra evlere. Sabah cüz dinleyemeyenler öğleni, ikindiyi beklerler ulu camii, hasan paşa ve dergah camii serinliklerinde.
Zaten gece olur esnafın ticareti, gün içinde sadece açmak için açarlar dükkânlarını. Ramazanı yaşamak için yeni bir düzen geliştirir kendi içinde Urfalı. Dost meclislerinde dost sohbetleri ile ruh bulur ramazanlar. Memleket buram buram ramazan kokar.
Demiş ya pir, 'taşıyla toprağıyla mübarek şehir Urfa' diye.
Hülasa, Urfa'da olmak lazım ramazanda.
Urfa'da Ramazanı, ramazanda Urfa'yı yaşamak lazım. Urfa'ya gelmek ve kalmak lazım ramazanda.
Hadi çıkar ramazanlıklarını, sende gel Urfa'ya ramazanda.
Urfa'da Ramazan, Ramazan'da Urfa…
