Güneydoğuda öğretmen olmak!
22 Eylül 2024, Pazar 18:27ADIM ZÜLEYHA
Çok güzel bir alıntı yazı sizinle paylaşmak istedim.
Bolu'lu fakir bir ailenin kızı olarak zor şartlarda okudum öğretmen oldum.
İlk tayinim Malatya Pütürge'ye çıktı. Üç yıl dağ köyünde görev yaptım. Beni hayatımda görmediğim ve göremeyeceğim ilgi, alaka ve şefkatle bağırlarına bastılar.
Okulun küçük bir tek odalı lojmanına yerleştim ama bir gün bile orada yatmadım. Köyün merhamet meleği İmmihan teyze ve yaşlı kocası Derviş amca bizde kalacaksın, seni asla yalnız bırakmayız dediler.
Evlatları oldum. Evin kızı oldum. Bildiğiniz bir evin kızı nasılsa aynen ben de öyleydim. Yedirdiler, içirdiler, hastalandılar, ağladılar güldüler bunların hepsini beraber yaşadık. Onlar yarım Türkçe ile bana ana baba oldular. Ben de yarım Kürtçe ile onlara sırdaş oldum yoldaş oldum....
Üç yılın sonunda tayinim memleketime Bolu'ya çıktı. Ayrılığımız ağıtlarla, gözyaşlarıyla oldu. Bolu'ya yuva kurdum evlendim. İmmihan anama davetiye gönderdim. Davetiyeye çeyrek altını bantlamış bana gönderdi. Ailem şok oldu. Bu nasıl vefa. Bizim buralarda pek görmediğimiz şey dediler. Çok ama çok duygulandım.
Bir zaman sonra oğluma hamile kaldım. İmmihan anaya telefon açtım söyledim. Havalara uçtu zılgıt çekti. Torunum olacak dedi. Söz ver torunumun 40 ı çıkar çıkmaz Pütürge ye geleceksin tamam mı dedi söz dedim.
Bir gün aradı benim kızım yanımda, rahatsızım sesim çıkmıyor. Ben kızıma söyleyecem o da sana mesaj atacak. Dedi tamam dedim.
Hamileliğim süresince yazdım çok iyiyim. Biraz rahatsızım ama önemli bir şeyim yok. Sürekli yazdım hep güzel cevaplar aldım. Oğlum doğdu. 20 günlük oldu. Adını Bolu'lu babam Ahmet ile Pütürgeli Derviş babamın adı olan Ahmet Derviş koydum...
Bu kez görüntülü arayayım İmmihan annesine torununu göstereyim dedim. Görüntüde genç bir kadın. İmmihan ana dedim. Kaybettik dedi. Yıkıldım. Nasıl, ne zaman dedim 4 ay oldu dedi. Ben aylardır kiminle yazmıştım peki dedim. Kızı "Anam dedi Züleyha hamile, hastalığımı, perişan olduğumu sakın söylemeyin. Üzülür hamileliğine çocuğuna zarar gelir. Ben yazıyormuş gibi yapın. Ölürsem de doğum yapana kadar gizleyin.
Bir gün buraya gelirse mezarımın taşına elindeki tebeşirle ben geldim yazsın yeter."
Ya Rabbim. Bu nasıl bir metanet, bu nasıl bir şefkat bu nasıl bir azamet..
Pütürge'nin kızı olmuş Züleyha öğretmen. Ona ana-baba olmuş İmmihan ana ve Derviş baba.
Bu insanlar yürekte iz bırakır..
Gönülde söz bırakır.
Ardından köz bırakır...
İşte böyle bir yaşam hikayesi dostlar..
Ana karnında bir bebeğe zarar gelmesin diye, hastalığını, acısını ve ölümünü bile gizleyip bağrına basan toprağımın tüm analarına selam olsun....
Hunharca masum Narin'lere kıyan, Bu toprakların, bu asil milletin kanını ve ruhunu taşımayan hain ve zalim ruhlu insanların hem bu dünyada hem de öte dünyada ceza ve belalarını bulması dua ve temennisi ile dileğim;
Herkesin Ömür boyu yolları bu milletin ruh köklerini, inanç değerlerini yansıtan İmmihan analarla Derviş amcalarla kesişsin...
Yorum Yazın
E-posta hesabınız sitede yayımlanmayacaktır. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişdir.
Facebook Yorum