Bugün neyi hayal ettim biliyor musunuz?..
Herkes şöyle akıl kalemine vicdan mürekebbini doldurup,bu hayat defterinde temiz bir sayfa açarak, yeniden kâtip olsa!..
Hep birlikte güzellik,dostluk ve sevgi tohumlarını bugünlerden alıp;istikbal tarlasında yeşerte bilsek yeni nesiller için bir Cennet var olmaz mı?..
Sahi zor mudur yalanların yerine doğruları;riyakârlığın yerine samimiyeti koyabilmek...Zor mudur kinin nefretin kurak çöllerini sevgi ve saygı yağmurlarıyla yıkayıp,bir beşeriyet bahçesini yeniden var kılmak...
Savaşlara hayır deyip; şiddetin her türlüsünü telin ederek barışın tesis edilebilmesi için uğraşmak daha insani olmaz mıydı...
Kişisel çıkarlar elin tersiyle bir kenara itilip,akıl terazisinde yapılanların veya yapılacakların kâr ve zararları ölçülebilseydi; müspet anlamda dünya daha hoş bir vizyona sahne olmaz mıydı?..
Savaşların;soldurduğu masum yüzlerde, tekrar tebessüm çiçekleri açsa ne hoş olurdu değil mi?..
Hele zerre miskal kimsenin haksızlığa uğramadığı,adalet mekanizmasının tam kapasite gürül gürül çalıştığından mütmain olmanın huzuruyla yatıp kalkmayı düşlemek bile ne kadar güzel!..
Hilesiz hurdasız,
aldatmacasız...
İlişkiler çıkarsız;
Kuzu postunda değil;
Kuzu huyunda Kurt'un yaşadığ bir dünyayı düşünsenize...
Herkes vazifesinde memnun,işinde gücünde...
Muhabettin saltanatında yeniden yaşama merhaba diyebilmenin hafifliğinde koşabilmek ne iyi olurdu!..
Ne iyi olurdu silahların olmadığı;ama yerine salt insanların mutluluğu için projelerin üretiliyor olması...
Ne iyi olurdu solunan yaşamın kendine özgü havası;barut ve kan kokularına inat...
Vede ne iyi olurdu tüm bu olumsuzlukların hiç yaşanmamış olması...
Allah böyle bir dünya nasip etsin İnsallah!..
